به بهانه تمدن
چراغ هدایت کنون که فتنه فرا رفت وفرصتست ایدوست بیا که نوبت اونس است و اولفتست ایدوست دلم به حال گل و سرو و لاله می سوزد زبس که باغ طبیعت پر آفتست ایدوست مگر تاسفی از رفتگان نخواهی داشت ؟ بیا که صبح یاران غنیمتست ایدوست عزیز دار محّبت ، که خارزار جهان گرش گلی است همانا محبّتست ایدوست به کام دشمن دون، دست دوستان بستن به دوستی که نه شرط مّروتست ایدوست فلک همیشه به کام یکی نمی گردد که آسیای طبیعت به نوبتست ایدوست بیا که پرده پاییز خاطرات انگیز گشوده اند و عجب لوح عبرتست ایدوست مآل کار جهان و جهانیان خواهی بیا ببین که خزان طبیعتست ایدوست گرت به صحبت من روی رغبتی باشد بیا که با تو مرا حق صحبت است ایدوست به چشم باز توان شب شناخت راه از چاه که شهریار چراغ هدایت است ایدوست
| Design By : Pichak |
ای دو چشمانت چراغ شام یلدای همه/ آفتاب صورتت خورشید فردای همه/ای دل دریاییات کشتینشینان را امید/ای دو چشم روشنت فانوس دریای همه/ خندههای گاهگاهت خنده خورشید صبح/ شعله لرزان آهت شمع شبهای همه/ای پیام دلنشینت بارش باران نور/ وی کلام آتشینت آتش نای همه/ قامتت نخل بلند گلشن آزادگی/ سرو سرسبزی سزاوار تماشای همه/ گر کسی از من نشانی از تو جوید گویمش/ خانهای در کوچهباغ دل، پذیرای همه/ لالهزار عمر یک دم بیگل رویت مباد/ای گل رویت بهار عالم آرای همه
